سلام بچه‌ها 👋
می‌خوایم اولین مهارت مهم‌تونو توی کارآموزی قلبی یاد بگیریم.
قبل از اینکه ECG بگیری یا دارو بدی، باید دقیق بدونی کجا ایستادی، کی باید چه کاری کنه، و اصلاً چه اتفاقی توی مسیر ورود یه بیمار قلبی می‌افته.

پس خوب گوش کن… 🎧

🛑 تصور کن:
تو با آمبولانس رسیدی اورژانس. یه مرد ۵۸ ساله با درد قفسه سینه توی برانه. اولین جایی که باید ببریش کجاست؟
✅ تریاژ درد قفسه سینه.

اینجا پرستار ازت اطلاعات می‌خواد.
حواست باشه فقط نگیا «فشار پایین بود» یا «از صبح درد داره».
با اقتدار بگو:
🗣️ «درد از ۸:۱۰ شروع شده، فشار ۹۰ روی ۶۰، نوار ECG در لید V2 تا V5 بالا رفتگی ST نشون داده، نیترو دادیم اما افاقه نکرد.»

🔍 دقیق باش. چون همین لحظه می‌تونه تفاوت بین مرگ و زندگی یه نفر باشه.

🖥️ بعدش، بیمار می‌ره توی اتاق مانیتورینگ.
اینجا به دستگاه‌هایی مثل مانیتور ریتم قلب، فشار خودکار و پالس‌اکسی‌متر وصل می‌شه.
هدف؟
ردیابی مداوم قلب تا تصمیم قطعی برای درمان.

تو باید یاد بگیری:
📊 نوار جدید رو کی بگیری؟
🔔 آلارم‌های مانیتور رو چطور تفسیر کنی؟
🫀 و چه موقع سریع اعلام کنی: «بیمار ناپایداره، نیاز به کمک داریم!»

🚪 حالا اگه مشخص بشه بیمار سکته قلبی داره (مثل STEMI)، مسیر جدیدی فعال می‌شه → مستقیم به CCU یا حتی کات‌لب!

💉 CCU یعنی:
یه بخش خیلی تخصصی برای بیماران با وضعیت حاد قلبی
📌 مانیتور دائم
📌 پرستار حرفه‌ای
📌 داروهای خاص
📌 آمادگی برای احیای سریع

🎯 و نقش تو، بچه EMS، توی این سناریو چیه؟
همه‌چی! 😮
✅ تو همون کسی هستی که اولین نوار رو می‌گیره
✅ تویی که اولین آسپرین رو می‌دی
✅ تویی که اولین شرح‌حال رو می‌نویسی
✅ تویی که به تیم درمان می‌گی: این بیمار کُد قرمزه!

📌 حالا یه تمرین ذهنی:
تو وارد اورژانس شدی، ECG دستته، پرستار تریاژ نگات می‌کنه و می‌پرسه:
«چی داریم؟»
تو لبخند می‌زنی و می‌گی:
🩺 «درد قفسه سینه از ۱۵ دقیقه پیش، نوار مشکوک به STEMI، نیترو جواب نداده، آماده‌اید؟»
و بعدش، درِ مانیتورینگ برات باز می‌شه…

🌟 بچه‌ها، این فقط یه آموزش نیست، این آینده شماست.
اگه امروز مسیر اورژانس قلب رو یاد بگیری، فردا توی صحنه واقعی، نه ترس داری، نه تردید.

تو کسی هستی که با دانشش نجات رو ممکن می‌کنه.
🫀🚑💪

خب حالا که بلدی، دفعه بعدی که وارد اورژانس شدی، فقط نرو تو...
با اقتدار برو تو، چون تو فوریتی‌ای هستی که مسیر رو بلده. ❤️‍🔥

اینجا قراره مهارتی یاد بگیری که هیچ دستگاهی جای تو رو نمی‌گیره.
هیچ مانیتور یا نوار قلبی نمی‌تونه اون چیزی رو بگه که تو با گوشی‌ات و نگاهت می‌فهمی.
پس آماده شو، چون قراره با چشم و گوش و دست‌هات، صدای قلب و تنفس و جریان خون رو «بشنوی» و «ببینی».

🔹 ۱. معاینه عروق گردن (ورید ژوگولار) 🫀🔎
بیمار رو نیمه‌نشسته قرار بده. به گردنش نگاه کن.
آیا ورید ژوگولار برجسته‌ست؟ بالا اومده؟ با تنفس تغییر می‌کنه؟
🔻 پر بودن ورید ژوگولار ممکنه نشونه نارسایی قلب راست باشه یا تامپوناد قلبی.

👆 تمرین کن نگاهت حساس بشه؛ اینا فقط یه رگ نیستن، دارن باهات حرف می‌زنن.

🔹 ۲. سمع قلب (S1، S2 و سوفل‌ها) ❤️‍🔥👂
گوشی رو روی محل‌های خاص بذار و گوش کن:
– صدای اول قلب (S1): بسته شدن دریچه میترال و تری‌کاسپید
– صدای دوم قلب (S2): بسته شدن آئورت و ریوی
به صدای جدا از اینا گوش کن...
🔔 صدای اضافی؟ صدای کشیده؟ اینا می‌تونه سوفل باشه.

💡 هر سوفل صداش یه معنی داره: مثلاً سوفل سیستولیک ممکنه نشونه تنگی آئورت باشه.

🔹 ۳. سمع ریه (ویز و رال) 🫁🎧
ویز = صدای سوت کشیدن = انسداد مسیر تنفسی
رال = صدای ترق‌تروق مرطوب = مایع در ریه (مثلاً ادم حاد ریه)

🟣 در بیمار قلبی، رال دوطرفه در پایه ریه‌ها زنگ خطره.
یعنی قلب نتونسته خون رو پمپ کنه، برگشته به ریه‌ها!

گوشی رو روی پشت و جلو قفسه سینه بذار، از بالا به پایین، چپ و راست.

🔹 ۴. بررسی نبض‌های محیطی 👆🖐️
نبض رادیال، کاروتید، فمورال، دورسال پا.
– قوی‌ه؟ ضعیفه؟ دوتا با هم فرق دارن؟
– سردی اندام داری؟
– نبض نامنظمه یا دوتایی می‌زنه؟
این چیزا توی نوار قلب نمیاد، اما با انگشتت می‌فهمی.

🔹 ۵. گرفتن فشار خون دقیق 💉
این‌بار نه فقط برای عدد… بلکه به صدای کوروتکوف گوش بده.
صدای اول = فشار سیستول
صدای آخر = فشار دیاستول
🟠 اگر صدا ضعیفه یا قطع و وصل می‌شه، با دست دیگه نبض رو نگه‌دار تا عدد درست رو بگیری.

👥 تمرین عملی:
▫️ جفت شو با یه همکلاسی
▫️ یکی دراز بکشه، یکی بررسی کنه:
– ورید ژوگولار
– سمع قلب
– سمع ریه
– نبض‌های محیطی
– فشارخون
▫️ سپس نقش‌ها رو عوض کنید

نترس از گوشی. باهاش حرف بزن. هر صدایی یه راز داره… تو فقط باید گوش بدی.